Τεχνολογία της… πείνας
Χρυσός, ταντάλιο, κασσίτερος και βολφράµιο αποτελούν απαραίτητα µέταλλα για την κατασκευή ηλεκτρονικών συσκευών υψηλής τεχνολογίας.
Στην καρδιά της Αφρικής, το πολύπαθο Κονγκό έχει την τύχη και την κατάρα να κάθεται πάνω σε τεράστια αποθέµατα ορυκτών µετάλλων.
Όµως ο ορυκτός πλούτος της χώρας, αντί να θρέψει τον λαό, έθρεψε τον πόλεµο.
Μπορεί το 20% των παγκόσµιων αναγκών σε ταντάλιο να εξορύσσεται από ορυχεία στην ανατολική επαρχία του Κονγκό, όµως ο µέσος όρος ζωής στη χώρα δεν υπερβαίνει τα 48 έτη και ο µέσος µηνιαίος µισθός µε δυσκολία αγγίζει τα 23 δολάρια.
Οι πολυετείς φυλετικές διαµάχες στην περιοχή υπολογίζεται ότι έχουν στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από πέντε εκατοµµύρια ανθρώπους από το 1998, ενώ, παρά την επίσηµη σύναψη ειρήνης το 2003, οι συγκρούσεις µεταξύ ένοπλων παραστρατιωτικών οµάδων στα ανατολικά της χώρας µαίνονται µέχρι και σήµερα.
Για περισσότερο από 15 χρόνια οι οµάδες αυτές συγκρούονται για τον έλεγχο των ορυχείων. Τα κέρδη από το εµπόριο των µετάλλων διοχετεύονται στην αγορά οπλικού εξοπλισµού, συντηρώντας τον φαύλο κύκλο της βίας.
Είναι χαρακτηριστικό πως, σύµφωνα µε εκτιµήσεις Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, µόνο το 2008 οι ένοπλες οµάδες κέρδισαν περί τα 185 εκατοµµύρια δολάρια από την πώληση των ορυκτών µετάλλων.
Εκτεταµένη είναι όµως και η παιδική καταναγκαστική εργασία στα µικρής κλίµακας ορυχεία. Το 30% των εργατών στα ορυχεία είναι παιδιά, τα οποία µένουν στα έγκατα της γης για µέρες ολόκληρες σκάβοντας για τα πολύτιµα µέταλλα της βιοµηχανίας κινητών τηλεφώνων.
Η κατακραυγή οργανώσεων των ανθρωπίνων δικαιωµάτων απέναντι στη χρόνια αδιαφορία των δυτικών εταιρειών υψηλής τεχνολογίας στο δράµα των κατοίκων του Κονγκό απέδωσε καρπούς το 2010, όταν το αµερικανικό Κογκρέσο ψήφισε υπέρ της παύσης του εµπορίου των ορυκτών µετάλλων που προέρχονται από εµπόλεµες ζώνες της χώρας. Οι εταιρείες στο εξής θα έπρεπε να ελέγχουν τους προµηθευτές τους και να δηλώνουν υπεύθυνα ότι τα προϊόντα τους δεν περιέχουν ταντάλιο, κασσίτερο, βολφράµιο και χρυσό από ορυχεία που ελέγχονται από ένοπλες οµάδες στο Κονγκό.
Ωστόσο στον αδυσώπητο κόσµο του εµπορίου τα πράγµατα είναι λίγο πιο περίπλοκα…
Οι δυτικές πολυεθνικές υποστηρίζουν ότι σε µια χώρα χωρίς βασικές υποδοµές, όπως το Κονγκό, είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαπιστωθεί ποια από τα ορυχεία βρίσκονται εκτός εµπόλεµων περιοχών. Στο μεταξύ η προσχώρηση μελών παραστρατιωτικών ομάδων στον τακτικό στρατό της χώρας – στο πλαίσιο ειρηνευτικών προσπαθειών – περιπλέκει ακόμα περισσότερο τα πράγματα. πηγη:https://www.ksm.gr
Σχόλια