«Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα». -Ναι,αλλά ποια δημοκρατία;

Αυτοί που υπονόμευσαν τον πολιτισμό μας, 
αυτοί που παρέδωσαν την οικονομία λάφυρο, 
αυτοί που οδήγησαν την κοινωνία στην αιχμαλωσία και την πατρίδα στη σκλαβιά, 
αυτοί που στέλνουν τη νεολαία πεσκέσι στη μετανάστευση, έχουν πτωχεύσει.
Η ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την ομοσπονδία των συμμοριών οδηγεί μόνον στην ανακύκλωσή τους. 
Με το χυδαίο αποτέλεσμα: αυτοί που προκάλεσαν την καταστροφή να εμφανίζονται εκ νέου 
ως άλλοι σωτήρες και λυτρωτές. 
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας έχει πτωχεύσει. 
Κι αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα.
Σε αυτήν τη δυστοπία δεν υπάρχει όαση. Η μια έρημος θα διαδέχεται την άλλη. 
Και το «καραβάνι θα περνά» αφήνοντας πίσω του πτώματα κι ετοιμοθάνατους βίους.



Κλισέ:  «Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα».  Πιθανόν!- αλλά ποια δημοκρατία; 
Η δημοκρατία της ανεργίας και της υποτέλειας; 
Η δημοκρατία των αυτοκτονιών και των πεινασμένων παιδιών; 
Η δημοκρατία του δικομματισμού και του μονοκομματισμου; 
Όταν κάθε φορά οι πολίτες καλούνται να διαλέξουν το μικρότερο κακό; 
Όταν κάθε φορά οι πολίτες καλούνται να διαλέξουν τον πιο λαοπλάνο δημαγωγό; 
Όταν κάθε φορά οι πολίτες καλούνται να διαλέξουν το πιο πονηρό κόμμα; 
Η Παγκοσμιοποίηση αλλάζει.Και αλλάζει όπως αλλάζουν τα τοπία της κόλασης, 
από θειάφι σε φωτιά κι από φωτιά σε τέφρα.
Τι θα κάνει η Ελλάδα μέσα σε αυτό το τοπίο; 
Ρωτήστε τον Τσίπρα και τον Κούλη, τη Φώφη και τον Σταύρο  μην παραλείψετε τον Λεβέντη...
Ελπίζω να μη μας περιμένει η τύχη του αναγεννημένου φοίνικα.
Διότι για την αναγέννηση του φοίνικα προϋπόθεση είναι ο θάνατος. 
Και ο μεν θάνατος είναι μια βεβαιότητα, η δε αναγέννηση μια εικασία...

ΠΗΓΗ:enikos.gr '

Ο Στάθης στον eniko