Τη διαβεβαίωση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δε μένει στην κυβέρνηση για τις καρέκλες και τα αξιώματα αλλά για να προστατεύσει στο μέτρο του δυνατού με δεδομένη την υλοποίηση της σκληρής συμφωνίας, τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα παρείχε ο Τσίπρας στο εσωκομματικό του ακροατήριο και δη στην κοινοβουλευτική του ομάδα λίγο πριν την κρίσιμη ψηφοφορία για τη δεύτερη δέσμη προαπαιτούμενων.
Επίσης, επιχείρησε να καθησυχάσει σχετικά με τους πλειστηριασμούς λέγοντας ότι η κυβέρνηση της αριστεράς αποτελεί εγγύηση για τη συνέχιση του καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας.
Απαντώντας στην κριτική που δέχτηκε η κυβέρνηση από την αντιπολίτευση για την διαπραγμάτευση ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε ότι δεν μετανιώνει αλλά είναι περήφανος για τη σκληρή μάχη που δόθηκε η οποία, όπως υποστήριξε, δημιούργησε ρωγμές στην Ευρώπη. Η Ευρώπη, είπε, δεν θα είναι πια η ίδια μετά την 12η Ιουλίου.
Απέρριψε ισχυρισμούς ότι η κυβέρνηση αποδέχεται την ιδιοκτησία του προγράμματος κι επέμεινε ότι αυτό είναι αποτέλεσμα σκληρών επιλογών που είχε μπροστά της μετά από έξι μήνες διαπραγμάτευσης.
«Πήραμε δύσκολες επιλογές ευθύνης» τόνισε «και βεβαίως σήμερα όλοι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις δυνατότητες παρέμβασης στα νέα δεδομένα».
Ειδικότερα αναφερόμενος στη διαπραγμάτευση και τις εναλλακτικές λύσεις, σημείωσε, απευθυνόμενος και πάλι στο εσωτερικό του κόμματός του και της κοινοβουλευτικής ομάδας, ότι οι εναλλακτικές της 12η του Ιούλη ήταν το σχέδιο Σόιμπλε, δηλαδή ο δρόμος μιας συμβιβαστικής εξόδου από το ευρώ, με δεδομένη την πιθανότητα κατάρρευσης στο τραπεζικό σύστημα όπου θέση κυριαρχίας θα είχε αυτός ο οποίος σου δανείζει.
Η άλλη επιλογή, είπε, ήταν η άτακτη χρεοκοπία. «Κανείς δε θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι είναι αποδεκτή από οποιαδήποτε κυβέρνηση» συνέχισε και πρόσθεσε αφήνοντας αιχμή κατά των διαφωνούντων του ΣΥΡΙΖΑ πως δε θα ήταν ούτε περήφανη ούτε πατριωτική επιλογή « να αφήσουμε τραπεζικό σύστημα να καταρρεύσει και οι συμπολίτες που εμπιστεύτηκαν τις ελληνικές τράπεζες μέσα σε μια νύχτα να χάσουν τις καταθέσεις τους».
Στη συνέχεια ο πρωθυπουργός θέλησε να στρέψει την συζήτηση από την διαπραγμάτευση στην ατζέντα που θέτει η κυβέρνηση στο εσωτερικό της χώρας. Επιχείρησε να διαφοροποιηθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις που υλοποίησαν τα μνημόνια γιατί τα πίστευαν όπως είπαν, και αναφέρθηκε σε εσωτερικές συγκρούσεις που πρέπει να γίνουν πολιτικές, ιδεολογικές και ταξικές. Προσδιόρισε τέσσερις άξονες, στους οποίους είπε ότι θα πρέπει να ριχτεί το βάρος και συγκεκριμένα:
α) στην καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής, β) στην προώθηση σημαντικών μεταρρυθμίσεων και αναγκαίων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα, γ) στην προώθηση στοχευμένων δράσεων για τη στήριξη των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων και δ) στην προσπάθεια άμεσης προσέλκυσης επενδύσεων στην χώρα, ώστε να αντισταθμιστούν οι υφεσιακές τάσεις στην οικονομία.
Τέλος, έκλεισε λέγοντας ότι η κυβέρνηση δεν αγωνιά για τις καρέκλες και τα αξιώματα όπως κάποιοι της καταλογίζουν, αντιθέτως είπε, δίνοντας πιο προσωπικό τόνο («σε ό,τι αφορά τον δικό μου κώδικα αξιών») σημείωσε ότι βλέπει την κυβέρνηση ως οχυρό μάχης για τα δίκαια του λαού το οποίο δεν προτίθεται να εγκαταλείψει οικειοθελώς.
Σχόλια