Τα υπερκέρδη της Γερμανίας στην πλάτη των Ελλήνων.

Η «διάσωση» της Ελλάδας, αλλά και άλλων ευρωπαϊκών χωρών του Νότου θα μπορούσε 
να χαρακτηριστεί ως η καλύτερη επένδυση για τη Γερμανία. Όμως κάποιοι ακόμα και σήμερα 
στην Ελλάδα, μετά από έξι χρόνια ύφεσης που οδήγησαν σε απώλεια του 25% του εθνικού μας πλούτου, εξακολουθούν να ανησυχούν πιο πολύ και από τους Γερμανούς πολιτικούς για το «κόστος» που πρέπει να επωμιστεί ο Γερμανός φορολογούμενος.

Η θεωρεία της γερμανικής κυβέρνησης ότι η Καγκελαρία κάνει χάρη στην Ελλάδα και στους «νωθρούς» Νοτιοευρωπαίους και συνεχίζει να δανείζει ένα «βαρέλι δίχως πάτο», δυστυχώς έχει βρει ανταπόκριση στους πολίτες της Γερμανίας που τοποθετούνται πολύ επιθετικά εναντίον της χώρας μας σε διάφορες δημοσκοπήσεις.

Μάλιστα ο Σόιμπλε, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του τον Γερμανό ψηφοφόρο, έφτασε στο σημείο να πει ότι ο Γερμανός φορολογούμενος θα πληρώσει μια ενδεχόμενη αύξηση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα – το μοναδικό ίσως μέτρο της νέας κυβέρνησης χωρίς δημοσιονομικό κόστος – και έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να παίρνουμε όσα  μας επιτρέπουν και να μη ζητάμε περισσότερα.

Κρίση χρέους: η καλύτερη επένδυση του Βερολίνου

Αν μιλήσουμε λοιπόν με αριθμούς θα δούμε ότι η Γερμανία είναι σαφώς ο μεγάλος νικητής από την κρίση χρέους τα τελευταία χρόνια. Πώς προκύπτει αυτό;

Κατ’ αρχάς τα δάνεια που Μέρκελ και Σόιμπλε έδωσαν στην Ελλάδα και σε άλλες υπερχρεωμένες χώρες του Νότου δεν είναι ευγενικές χορηγίες. Η συνολική έκθεση της Γερμανίας στην Ελλάδα υπολογίζεται στα 56 δισ. ευρώ (μέσω διμερών συμφωνιών και του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης EFSF),  χρήματα που αναμένεται να επιστρέψουν πίσω στην γερμανική οικονομία στο ακέραιο και με τόκο, καθώς απομακρύνεται το ενδεχόμενο για «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.

Μάλιστα οι Γερμανοί το 2012 στην πρώτη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους (γνωστή και ως PSI) πίεσαν, ώστε να υποστούν απώλειες οι ιδιώτες που είχαν ελληνικά ομόλογα στα χέρια τους και αφού οι γερμανικές τράπεζες είχαν ξεφορτωθεί σε μεγάλο βαθμό τα ελληνικά «σκουπίδια». Έτσι και έγινε, με τους επενδυτές,  ανάμεσα τους και Έλληνες μικροομολογιούχοι, να χάνουν πάνω από το 50% των χρημάτων τους που είχαν δανείσει στο ελληνικό κράτος και τη Γερμανία φυσικά να μη χάνει ούτε ευρώ από τον υπερδανεισμό των χωρών του Νότου, που είναι οι καλύτεροι πελάτες των προϊόντων τους.

Μάλιστα το 2012 ο επικεφαλής (Γερμανός) του EFSF, Κλάους Ρέγκλινγκ, σε μια κρίση ειλικρίνειας δήλωνε στο γερμανικό περιοδικό Focus: «Τα πακέτα διάσωσης δεν έχουν κοστίσει μέχρι στιγμής ούτε ένα ευρώ στο Γερμανό φορολογούμενο. Στη Γερμανία έχει επικρατήσει η πεποίθηση ότι κάθε χρηματική βοήθεια προς την Ελλάδα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, γιατί χρηματοδοτείται από τα χρήματα των Γερμανών φορολογουμένων. Αυτό είναι λάθος καθώς τα χρήματα αυτά είναι δάνεια που πρέπει να αποπληρωθούν».

Ο μεγαλύτερος «τοκογλύφος» της Ευρώπης

Όμως η αποπληρωμή των δανείων από την Ελλάδα με τόκο (δείτε σχετικά εδώ), είναι το μικρότερο κέρδος 

για το Βερολίνο. Τα μεγάλα κέρδη προκύπτουν από τη μεταφορά χρημάτων των επενδυτών στα «χαμηλού κινδύνου» γερμανικά ομόλογα λόγω της κρίσης στην Ευρωζώνη. Ειδικά  μετά το 2009, οι αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων έφτασαν στον «πάτο», ενώ σε κάποιες περιπτώσεις (π.χ 5ετή γερμανικά ομόλογα) 

σε αρνητικά επιτόκια.

Δηλαδή η Γερμανία όχι μόνο δεν πληρώνει για να δανειστεί, αλλά την πληρώνουν οι επενδυτές, ώστε να εξασφαλίζουν τα χρήματα τους λόγω της αβεβαιότητας που επικρατεί στη ζώνη του ευρώ.

Έτσι η Γερμανία έχει καταγράψει πολύ μεγάλα κέρδη από τα πακέτα στήριξης προς την Ελλάδα, καθώς στη χώρα εισρέουν ποσά που πιέζουν τα επιτόκια δανεισμού της προς τα κάτω. Κι αυτό γιατί η Γερμανία δανείζεται χρήμα με μικρότερο επιτόκιο και στη συνέχεια δανείζει τα ίδια χρήματα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες με  μεγαλύτερο επιτόκιο, λειτουργώντας επί της ουσίας τοκογλυφικά. Μάλιστα πρόκειται για χρήματα που «έκαναν φτερά» από τράπεζες χωρών του νότου – ανάμεσα τους και «μαύρο» χρήμα- και μεταφέρθηκαν σε ασφαλέστερα μέρη όπως η Ελβετία και το Λουξεμβούργο του κ. Γιούνκερ, επιστρέφοντας στα γερμανικά ταμεία, μέσω της αγοράς γερμανικών ομολόγων από τις τράπεζες αυτές.

Ενδεικτικά με βάση επίσημα στοιχεία που δημοσίευσε το γερμανικό περιοδικό Spiegel τον Αύγουστο του 2013, από απάντηση του γερμανικού ΥΠΟΙΚ σε ερώτηση που κατέθεσε τότε βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών, τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού απέφεραν στο Βερολίνο επιπλέον έσοδα ύψους 40,9 δισεκατομμυρίων ευρώ! (2010 – 2014).

Αυτά τα κέρδη εμφανίζονται στο γερμανικό προϋπολογισμό ως «διαφορά επιτοκίων». και ανέρχονται από 8 έως 17 δισ. ευρώ το έτος. Απίστευτο ποσό που οι μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου πασχίζουν μαζί να βγάλουν κάθε έτος…!!!!

Eρευνα που δημοσίευσε το London School of Economics:

 «Η κρίση που ταλανίζει την Ευρωζώνη τα τελευταία πέντε χρόνια, έχει προκαλέσει την κατακόρυφη άνοδο της μεταβλητότητας στην αγορά κρατικών ομολόγων, με τις υπερχρεωμένες χώρες στην περιφέρεια της Ευρωζώνης να εμφανίζουν τα υψηλότερα ποσοστά. Αποτέλεσμα της αυξημένης μεταβλητότητας ήταν να επικρατήσει η αντίληψη ότι τα γερμανικά ομόλογα αποτελούν ένα “ασφαλές καταφύγιο” για όσους επιθυμούν να επενδύσουν σε κρατικό χρέος, γεγονός που οδήγησε τις αποδόσεις των γερμανικών ομολόγων σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα. Το ποσό που έχει εξοικονομηθεί την τελευταία πενταετία εξ’ αιτίας αυτής της θετικής για τη γερμανική κυβέρνηση εξέλιξη υπολογίζεται, σύμφωνα με οικονομολόγο του Kiel Institute for the World Economy, ότι ξεπερνάει τα 80 δισ. ευρώ»...

ΠΗΓΗ: tanea-london.net