Η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, ο ζωντανός στύλος της Πατρίδος, το καύχημα ολοκλήρου του Γένους»,
ο νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής.
Το 1817 κυκλοφόρησε στα Επτάνησα από τους Φιλογενείς Εθνικιστές,μια επαναστατική μπροσούρα κατα της αγγλοκρατίας, που είχε τίτλο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» και απευθυνόταν προς τους κατοίκους των Ιονικών Επτά Νήσων.
Η μπροσούρα ήταν η απάντηση στα επιχειρήματα των αγγλοφρόνων του «Ιόνιου Λαού», και στην οποία τονιζόταν ότι , «η Πατρίς το Έθνος, η Ευρώπη ολόκληρος τρέφει χρηστάς ελπίδας εις τα υποκείμενα σας» , (τους Έλληνες της Επτανήσου), « και με ανυπομονησίαν περιμένει τους καρπούς του ευγενούς πατριωτισμού και των ενδόξων αγώνων σας».
Το ανυπόγραφο δοκίμιο γράφτηκε από τους ανθρώπους που ήταν κοντά στον Καποδίστρια και φέρει την υπογραφή Ε.Φ.(Εταιρεία των Φίλων;), ενώ στη δεύτερη σελίδα έχει το ακόλουθο απόσπασμα από επιστολή του Ι.Κ.(Ιωάννη Καποδίστρια) προς τον Α.Β. «Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν».
Στο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» του 1817, ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας , χαρακτηριζόταν «η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, ο αληθής και ζων στύλος της Πατρίδος, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου», «νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής»*.
Ο Ε.Φ. μάλιστα έψαλε «Πολυχρόνιο», προς τον «Γενναίο και ένδοξο Άνδρα», τον «Άγιο Ιωάννη του Φοίνικα», τονίζοντας τους λαμπρούς του αγώνες, «υπέρ του Γένους». «Το όνομα σου είναι χαραγμένο στις καρδιές όλων μας , και οι αληθινοί πατριώτες Βλέπουν στο πρόσωπο σου τον δεύτερο Μιλιτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή», έλεγε.
Αυτά, οι ιστορικοί των δολοφόνων τα ξέχασαν. Το 1847, το Δοκίμιον περί πατριωτισμού επανεκδόθηκε στην Αθήνα λογοκριμένο και πλαστογραφημένο από κάποιον Π. Πατρικίο, χωρίς την αναφορά στον Καποδίστρια. Αυτή την έκδοση έχει το Πανεπιστήμιο στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του.
ο νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής.
Το 1817 κυκλοφόρησε στα Επτάνησα από τους Φιλογενείς Εθνικιστές,μια επαναστατική μπροσούρα κατα της αγγλοκρατίας, που είχε τίτλο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» και απευθυνόταν προς τους κατοίκους των Ιονικών Επτά Νήσων.
Η μπροσούρα ήταν η απάντηση στα επιχειρήματα των αγγλοφρόνων του «Ιόνιου Λαού», και στην οποία τονιζόταν ότι , «η Πατρίς το Έθνος, η Ευρώπη ολόκληρος τρέφει χρηστάς ελπίδας εις τα υποκείμενα σας» , (τους Έλληνες της Επτανήσου), « και με ανυπομονησίαν περιμένει τους καρπούς του ευγενούς πατριωτισμού και των ενδόξων αγώνων σας».
Το ανυπόγραφο δοκίμιο γράφτηκε από τους ανθρώπους που ήταν κοντά στον Καποδίστρια και φέρει την υπογραφή Ε.Φ.(Εταιρεία των Φίλων;), ενώ στη δεύτερη σελίδα έχει το ακόλουθο απόσπασμα από επιστολή του Ι.Κ.(Ιωάννη Καποδίστρια) προς τον Α.Β. «Δι’ αυτής γαρ υπάρχομεν (της πατρίδος) , και υπέρ αυτής ζειν οφείλομεν».
Στο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» του 1817, ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας , χαρακτηριζόταν «η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, ο αληθής και ζων στύλος της Πατρίδος, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου», «νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής»*.
Ο Ε.Φ. μάλιστα έψαλε «Πολυχρόνιο», προς τον «Γενναίο και ένδοξο Άνδρα», τον «Άγιο Ιωάννη του Φοίνικα», τονίζοντας τους λαμπρούς του αγώνες, «υπέρ του Γένους». «Το όνομα σου είναι χαραγμένο στις καρδιές όλων μας , και οι αληθινοί πατριώτες Βλέπουν στο πρόσωπο σου τον δεύτερο Μιλιτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή», έλεγε.
Αυτά, οι ιστορικοί των δολοφόνων τα ξέχασαν. Το 1847, το Δοκίμιον περί πατριωτισμού επανεκδόθηκε στην Αθήνα λογοκριμένο και πλαστογραφημένο από κάποιον Π. Πατρικίο, χωρίς την αναφορά στον Καποδίστρια. Αυτή την έκδοση έχει το Πανεπιστήμιο στην ψηφιακή βιβλιοθήκη του.
Σχόλια